تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر توزیع فشار کف پایی بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی

زمینه و هدف : نوروپاتی حسی – حرکتی با تحت تاثیر قرار دادن اعصاب حسی و حرکتی منجر به کاهش حس عمقی، درک حرکت و موقعیت مفصل می شود. نتیجه آن تغییر الگوی راه رفتن از حالت طبیعی و تغییر مسیر مرکز فشار و اعمال فشار غیرطبیعی در نواحی متاتارسال می شود که در طی زمان احتمال بروز زخم پا را به همراه دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر تمرینات هوازی بر پارامترهای بیومکانیکی فشار و ضربه در حین راه رفتن در کف پای بیماران نوروپاتی دیابتی انجام شده است. روش : جامعه آماری شامل بیماران دیابتی مبتلا به عارضه نوروپاتی دیابتی بودند که 30 نفر از آن ها به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور داوطلبانه در دو گروه مساوی تمرین و کنترل قرار گرفتند که در پایان به 12نفر در هر گروه کاهش یافتند (گروه تمرین 55/85 ± 9/07 سال و bmi=29/50± 10/09 kg/m2 ،گروه کنترل 54/66 ± 5/53 سال و bmi= 31/55 ± 4/26 kg/m2). میزان حداکثر فشار کف پا و ضربه در حین راه رفتن آزمودنی ها قبل و بعد از برنامه تمرینی با دستگاه foot scan (rsscan) در ده ناحیه آناتومیکی پای چپ اندازه گیری شد تا نواحی متاثر از تمرین دقیقا مشخص شود. گروه تمرین به مدت 8 هفته، هفته ی 3 جلسه و 1 ساعت در هر جلسه به انجام ورزش هوازی (بدون کنترل شدت تمرین) پرداختند. گروه کنترل در این مدت به زندگی معمول خود ادامه دادند. یافته ها : داده های فشار در پیش و پس آزمون با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر در نواحی ده گانه بررسی شد و نتایج نشانگر کاهش معنادار فشار در نواحی متاتارسال و میان پا در گروه تمرین بود (p< 0/05). ضربه در نواحی انگشتان، متاتارسال اول، دوم و پنجم در گروه تمرین کاهش معنادار داشت (p< 0/05). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که بیماران دیابتی با انجام فعالیت های ورزشی می توانند صدمات ناشی از نوروپاتی مانند زخم پا که به دلیل توزیع فشار و ضربه غیر طبیعی خصوصا در ناحیه متاتارسال بوجود می آید را کاهش دهند.